Een lezer van mijn boekje ‘zintuig verzint’ stuurde me volgende lieve, zorgvuldig gekozen woorden. Hij las mijn boek naar aanleiding van een moeilijk verhaal dat hij in zijn omgeving ‘mee-beleefde’. Bedankt Werner.
“Amai Leen, net je verhaal gelezen.
Wat knap, hoe je gevoelig en vaak pijnlijk herkenbaar de pen hanteert. Het sneed.
Ook wat je niet schreef.
Wat knap, hoe je dit hebt durven en kunnen delen. Geen sinecure.
Wat knap, dat je dit met respectvolle, kwetsbare, tegelijk dankbare égards doet naar alle betrokkenen én de psychose zelf, als zijnde alle boodschappers.
Wat knap, dat je dit doet met veel bagage, invoeling, daadkracht.
Wat knap, hoe jouw definities van psychose veel leuker naar het fenomeen kijken.
Wat knap, hoe je je ondersteunend inzet voor lotgenoten en hun inderdaad wijde omgeving, die in de maalstroom mee be-leven.
Wat knap. Punt.
Dank van harte.”
Werner De Vree
