Misschien besmet. Heeft de knuffel die ik mijn besmette dochter gaf, toen ik ze een uurtje zag, lang genoeg geduurd om nu ook die beestjes te dragen. En wie heb ik ondertussen gezien en opgezadeld met mogelijke beestjes-overdracht? Ik word er een beetje zenuwachtig van dat iemand anders ernstig nadeel zou kunnen ondervinden van mijn onbewust gedrag.
Een nieuw inzicht.
Oef, een tweede keer negatief getest. Ik begrijp nog altijd niet waarom ik een eerste keer moet getest worden, als dat geen uitsluitsel geeft en ik betrap er me weer op dat ik gedwee de regels volg. Ik, die niets heb met hiërarchie en het heerlijk vind om buiten de lijntjes te kleuren. Voorstander van het gezond verstand en bestrijder van een angst-klimaat waarin mensen mijn inziens onmogelijk kunnen functioneren. Stee vast op de eerste rij om te durven, zonder anderen te schaden natuurlijk.
Een dochter van haar moeder
Diezelfde lieve dochter zit ondertussen moederziel alleen op haar kot in quarantaine. Ze komt de deur niet uit. Familie schuift eten naar haar toe en neemt de vuile was niet mee. Helemaal volgens het protocol blijft ze binnen, ver van anderen en voelt ze zich ziek op haar ééntje. Ze vervloekt het hele corona-gebeuren maar legt zich er gedwee bij neer. En geloof mij, zij heeft niets met hiërarchie en al helemaal niet met mensen die haar vertellen wat ze moet doen.
Hoe Corona onze dromen kaapt
En er is nog een dochter in het spel. Eéntje van bijna 16, die zicht afvraagt waarover ze nu eigenlijk nog moet dromen. Er gebeurt niets meer, er is geen materiaal meer om te dromen. Ze somt op, welke gedachten, haar slaap vorig jaar opvrolijkten. We dromen immers over dingen die we overdag meemaken en die we in de toekomst plannen, dè. De uitdrukking ‘in de armen van Morpheus liggen’ (heerlijk geslapen hebben) dateert uit de Griekse mythologie en lijkt onze eeuw moeilijk te overleven. Wie had zoiets ooit kunnen dromen? In de les poëzie maakte mijn tiener volgend gedicht:
We leven in een pandemie
Het enige wat ik zie,
Is de politie.
Komaan politici,
Focus jullie op de vacinatie
In plaats van kinderarrestatie
Iedereen heeft recht op zijn eigen beleving toch? Ondertussen is dochter één uit quarantaine en heeft ze niemand onderweg besmet. Gelukkig had ik voordien onbewust mijn dochter lang geknuffeld. En dat dit tot slot een laatste stuiptrekking mag zijn om over corona te schrijven.
Nu perspectiefvol vooruit!
Leen
