Herstelgericht hulpverlenen maakt een wereld van verschil. Daarom organiseren de Universiteiten Gent, Leuven en Maastricht samen met de vzw PsychoseNet ook dit academie jaar weer een permanente vorming ‘Herstelgerichte Geestelijke Gezondheidszorg’ (PEVHGGZ). De Vlaamse Vereniging voor Psychiatrie ondersteunt mede het initiatief.
Dag vijf staat in het teken van Ervaringsdeskundigheid
Opnieuw worden een 20-tal cursisten (hulpverleners en ervaringsdeskundigen) ondergedompeld in een bad van herstelgericht denken. 10 dagen krijgen de deelnemers input vanuit verschillende disciplines om de herstelvisie in hun werkveld te bestendigen. Dag 5 staat in het teken van Ervaringsdeskundigheid. Als coördinator van de vzw PsychoseNet maar vooral als iemand die ervaring heeft met geestelijke gezondheidszorg neem ik deze opleidingsdag voor mijn rekening.
Evidenties opnieuw benoemen
Tijdens de voormiddag deel ik mijn verhaal met nadruk op handvatten voor hulpverleners en naasten om psychisch kwetsbaren nabij te zijn. Ik onderstreep mijn aanbevelingen met voorbeelden uit mijn eigen opnames. Ik geef tools die vaak simpel zijn, die als vanzelfsprekend worden ervaren, die onmiddellijk toepasbaar zijn en vooral haalbaar zijn. En toch, ook nu weer blijkt het nuttig evidenties opnieuw te benoemen. Wanneer je in crisis wordt opgenomen ben je immers in de war, is niets meer evident en verdwijnen tijdelijk al je rollen naar de achtergrond.
Ervaringsdeskundigheid brengt een ander perspectief op de werkvloer
De deelnemers luisteren elk vanuit hun eigen discipline en horen een verhaal dat deze keer binnenkomt vanuit een ander perspectief. Want daar zijn we het ondertussen over eens, iemand met ervaring brengt een ander perspectief binnen op de werkvloer. Alsof je even in de schoenen van de cliënt gaat staan en zo beter begrijpt wat die nodig heeft. Verhalen vertellen geeft je inzicht en je ontdekt waar het vaak aan ontbreekt, namelijk verbinding en nabijheid. We zoeken samen uit hoe we met de cliënt kunnen verbinden zodat vertrouwen het vertrekpunt wordt. Immers, vanuit een klik tussen twee mensen verloopt de rest van het traject meer op een organische manier. En dit is aangenaam voor beide partijen.
Hoe zetten we een ervaringsdeskundige in en wat zijn de valkuilen?
In de namiddag brengen we praktische bezwaren in kaart en overlopen we een kader waarin ervaringsdeskundigen taken op zich kunnen nemen. Hoe gaan we met een ed aan de slag? Welke cultuur is daarvoor nodig? Welke rollen kan de ed precies opnemen en tot waar reikt zijn of haar verantwoordelijkheid? Deze en meer vragen leiden tot uitwisseling en debat. Ervaringsdeskundigen zijn niet nieuw meer en toch voelt het aan als pionieren wanneer we effectief een betaalde ervaringsdeskundige proberen in te zetten in het werkveld. Ik ben er gerust in dat voortschrijdend inzicht ervoor zal zorgen dat dit proces in de toekomst makkelijker zal verlopen en overal ingang vindt. Temeer omdat deze geëngageerde groep mensen op hun beurt hun tentakels uitspreiden en de herstelvisie zullen verspreiden.
Het globaal plan ed schept een uitstekend kader voor het beleid om met ervaringsdeskundigheid aan de slag te gaan.
Wil je meer weten over bovenstaand postgraduaat, dan kan je doorklikken op onderstaande linken:
