Het auteurspodium is een nieuw initiatief waarmee de Herstelacademie dit jaar uitpakt. In het Open Huis van Ervaringsdeskundigen Antwerpen komen we samen om in alle openheid over psychische kwetsbaarheid te praten. Want dat is de bedoeling van de avond. Via boekvoorstellingen wil de Herstelverdieping, een groep van ervaringswerkers, binnen de Herstelacademie het taboe omtrent psychische kwetsbaarheid doorbreken.
Zintuig verzint
Ik krijg de eer om mijn boekje ‘Zintuig verzint’ te mogen voorstellen, mijn herstelverhaal te delen en in gesprek te gaan met de genodigden. Op die manier kunnen ze mij beter leren kennen en vooral mijn verhaal rond mijn psychose-gevoeligheid. Vanuit verwondering over wat me vijf jaar geleden overkwam, vertel ik over mijn manische periode met acute psychose. Ik leg uit hoe het samenstellen en verwoorden van onsamenhangende gebeurtenissen uitmondde in ‘Zintuig verzint‘ en hoe ik heb gekozen om in mijn boek met Psychose in gesprek te gaan alsof het een gestalte is.
Ontmoeting
De kernelementen van de Herstelverdieping zijn ontmoeting en ontspanning. Na mijn relaas zet ik in op ontmoeting. We gaan met elkaar in dialoog, iedereen kan vragen stellen aan mij en aan elkaar. We verduidelijken, herkennen, beamen en zijn verwonderd. Verwonderd over de angst dat het fenomeen psychose oproept. We zijn het er al gauw over eens dat wanneer je met iemand omgaat die psychotisch is, je een stukje ongrijpbaarheid moet toelaten. ‘Meegaan in de waan‘, is een concept dat vervolgens onze volle aandacht krijgt. Niet meegaan in het verhaal en het willen begrijpen, wel je gelijkwaardig opstellen en benieuwd zijn naar het bijzonder gedrag dat je op dat moment vaststelt. Ik besluit dit stukje met de woorden: “mocht je in het hoofd van iemand die psychotisch is, kunnen kijken, zou je versteld staan hoe de bizarre woorden en handelingen helemaal zo gek nog niet zijn.”
Ontspanning
Ontspanning is de rode draad doorheen de avond, we zitten in een gezellige kring en vinden elkaars woorden in alle veiligheid. Ik zet er ook bewust op in om regelmatig een grapje te maken. ‘Zonder voorbij te gaan aan het ernstig psychisch lijden dat een psychose meestal met zich meebrengt’, durf ik nuanceren. Zeker wanneer het over diagnose en medicatie gaat. Iedereen krijgt de kans om inbreng te delen. Vanuit de verschillende rollen als hulpverlener, cliënt en ervaringswerker wisselen de deelnemers elkaar af; er viel weer heel wat op te steken.
Een napraatje met een glaasje fris, zorgt ervoor dat we allemaal ontspannen naar huis vertrekken. Met ambachtelijk gemaakte confituur, granola en koekjes stapte ik rond 22.30 in mijn auto. Blij dat jullie en ik er mogen zijn.
Proficiat aan de mensen van de Herstelacademie voor dit initiatief en veel succes met de volgende editie.
Leen
