Even terug in de tijd; op 14 december 2018 vond het congres ‘Herstelgerichte Psychiatrie in de praktijk’ , waaraan ik deelnam, plaats. Daar liet men verschillende partijen aan het woord. Dit congres beoogde niet zozeer vragen te beantwoorden dan wel meer vragen te doen rijzen om zo te reflecteren op de psychiatrie in de praktijk. De opleiding ‘Masterclass Herstelgerichte Psychiatrie’ aan de UGent vloeide voort uit het congres en wordt gegeven door professoren uit verschillende disciplines. In deze vorming zoeken hulpverleners en ervaringsdeskundigen ‘multidisciplinair’ wèl naar antwoorden.
De masterclass is in het leven geroepen om herstelgericht werken in de psychiatrie uit te dragen en te concretiseren.
Ondertussen is een 2de editie 2020-2021 opnieuw gestart. Zelf volgde ik de pioneersversie academiejaar 2019-2020. Het lijken wel vijgen na pasen, maar de eindwerken zijn uiteindelijk allemaal gepresenteerd voor een jury; in deze link kan je de 18 projecten, uitgewerkt om herstelgericht werken in de praktijk te concretiseren, terugvinden.
Het was bijzonder boeiend om de verschillende sprekers van de Masterclass Herstelgerichte Psychiatrie, elk vanuit hun expertise, coachtechnieken te zien toepassen zonder dat die als dusdanig zo benoemd worden. Mijn ervaringen binnen de GGZ en mijn achtergrond als coach leken in elkaar te schuiven. Hier moest ik mee aan de slag en ik ontwikkelde een workshop vanuit mijn achtergrond als coach en als ED om de herstelvisie te vertalen naar het werkveld.
Workshop, ‘Van onthecht naar verbinding; de hulpverlener als coach’
In deze poster vind je in een notendop, wat de bedoeling is van de workshop. Alleszins, als de hulpverlener een coachende attitude inzet, dan vangen we veel psychisch leed op, dan zullen sommige opnames verkorten of misschien worden vermeden. Opname 2 en 3 hadden bij mij kunnen worden vermeden. Ik zal proberen aantonen dat een coachende attitude herstelondersteunende zorg in de hand werkt en dat vele aspecten van die houding te realiseren zijn via bewustwording.
Verder wil ik met deze workshop een brug slaan tussen de GGZ en coaching, zodat hulpverleners, nog meer dan velen al doen, zelf als coach kunnen fungeren. Graag wil ik stukjes verhaal delen en samen aan de slag gaan met hulpverleners die in de eerste uren, dagen en weken verbinding trachten te maken met een cliënt die psychotisch binnenkomt en/of met zijn familie/context. Want precies op dat moment en in die omstandigheden worden de eerste zaadjes voor herstel geplant.
In dit bijhorend filmpje kan je ontdekken hoe ik het praktisch zal aanpakken.
De jury mag mijn voorstel dan wel enthousiast onthaald hebben, zonder een echt publiek, zal ik niet weten of mijn doel haalbaar is. Dus organiseerde ik een try-out.Voor de 3de keer op rij, schuift Corona, mijn try-out op. In januari 2021, mag ik mijn experiment toetsen bij èchte hulpverleners werkzaam in de geestelijke gezondheid. De mensen van AZ Stuivenberg, nodigen mij uit om mijn workshop te geven aan een tiental hoofd-verpleegkundigen. Een ideaal doelpubliek dat mijn bevindingen onder de loep kan nemen, dat me zal uitdagen om alsnog correcties door te voeren, alvorens deze workshop te commercialiseren.
Een beetje zenuwachtig, kijk ik uit naar deze try-out.
